Γιατί δεν ησυχάζει το σύστημα συμφερόντων;
Τίποτα δεν χαρίστηκε στους πολίτες. Όλα έγιναν,κάτω από τις άστοχες επιδιώξεις, ενός συστήματος ,που όταν έχασε την εξουσία, θεώρησε,πως μπορούσε με παλιομοδίτικες ενέργειες ανατροπών,να γυρίσει τα πράγματα και να βγάλει τον κόσμο στον δρόμο,υπέρ των συμφερόντων του.Αυτό συνέβει στην Ελλάδα,μετά την ένταξη των πολιτών στα Μνημόνια της εξουθένωσης και της συρρίκνωσης των εισοδημάτων του. Το σύστημα διακυβέρνησης,που οι περισσότεροι το εντάσσουν,στο χώρο του παρασιτικού κεφαλαίου και αναπτύχθηκε από τον πόλεμο και μετά,πάνω στις στάχτες της Γερμανικής κατοχής,είχε καταφέρει με πολύ κόπο, να καθαρίσει από πάνω του,τις βρωμιές της συνεργασίας του με τον Γερμανό κατακτητή και να εμπεδώσει την άποψη,πως η διακυβέρνηση της χώρας , πλέον είναι ,ζήτημα επιλογής των πολιτών,με την εναλλαγή στην εξουσία ,των διαφόρων κομμάτων. Το “μηχανάκι” αυτό δούλευε καλά,όσο η διαχείρηση της λύσης των προβλημάτων των πολιτών ,η όποια λύση σ΄αυτά, βρισκόταν στα δικά του χέρια. Όταν παραμονές των εκλογών ,του Οκτώβρη 1981, διαφαινόταν ,πως το αποτέλεσμα των εκλογών,έγερνε προς την μεριά του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, θυμήθηκε το σύστημα αυτό,τις σχέσεις του Ανδρέα με το ΠΑΚ, για να αφήσει ως υπονοούμενο,πως έχουμε να κάνουμε με ένα επαναστάτη,που στόχο είχε,την ανατροπή αυτών των συμφερόντων. Είναι ενδιαφέρον να θυμόμαστε,πως έως εκείνη την στιγμή,κανείς από τους συμμετέχοντες υπουργούς στο τότε πρώτο Κυβερνητικό σχήμα ,ΔΕΝ είχε εμπειρία,διακυβέρνησης,εκτός του Ανδρέα. Οι πολίτες ,δέν ξεχνούν,γιατί είδαν την πορεία αυτής της διακυβέρνησης. Κατάφερε το σύστημα αυτό,όχι μόνο να αφομοιώσει το ΠΑΣΟΚ,αλλά με την διαπλοκή και την διαφθορά, να αναδείξει στελέχη του,που δεν είχαν καμμιά σχέση με μίζες,σε δαχτυλοδεικτούμενα σήμερα από τους πολίτες, ως τους μεγαλύτερους καταχραστές του δημόσιου χρήματος,προδίδωντας μαυτόν τον επαίσχυντο τρόπο,την εμπιστοσύνη,που τους περιέβαλαν οι πολίτες,όλα τα προηγούμενα χρόνια. Ο Τσοχατζόπουλος ,ο Γιάννος Παπαντωνίου ,ο Μαντέλης,ο Τσουκάτος και άλλοι όπου ,ούκ εστίν αριθμός,είναι η μεγαλύτερη απόδειξη. Το ίδιο ακριβώς επιχειρεί,το ίδιο σύστημα συμφερόντων και τώρα,με σημαντικότατες όμως διαφορές. 1ον) Ο άνθρωπος που έχει επιλεγεί,για να διεμβολίση τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα,με όπλο την άρνηση και την δυσφήμιση, ελέγχεται για συμμετοχή του, στα σκάνδαλα της SIEMENS και του πόθεν έσχες και δεν εμπνέει,παρά τις προσπάθειες ,των οικείων Μ.Μ.Ε, καμμία εμπιστοσύνη, στο εκλογικό σώμα του χώρου του.Κανείς από τους Ευρωπαίους ή τους Αμερικανούς ηγέτες ,δεν τον θεωρεί, “εν αναμονή και εν δυνάμει” ,πρωθυπουργό της Ελλάδος. 2ον)Τις πόρτες που χτύπησε,σε θεσμούς ,για να τους ξυπνήσει τον κίνδυνο ,μιάς δήθεν “ανατροπής” του αστικού καθεστώτος,σε Ευρώπη,Αμερική και εσωτερικά τον πρόεδρο της Δημοκρατίας,τις βρήκε ερμητικά κλειστές. 3ον)Επανακαθόρισε ,λόγω επιπολαιότητας έναν χώρο συμφερόντων,που ένοιωθε πως είχε λήξει το ζήτημα εναλλαγής των κομμάτων στην εξουσία,με την επανατοποθέτηση των πολιτών,στην αρχική ταξική τους θέση. Οι πολίτες πλέον θα γνωρίζουν,απο δώ και πέρα,ότι έχουν απέναντί τους ενα σύστημα συμφερόντων,που είχαν ξεχάσει από πολλά χρόνια πρίν,να πασχίζει μόνο για τα δικά του συμφέροντα και όχι των πολιτών.Αυτό κι αν είναι μεγάλο επίτευγμα του νέου αρχηγού. Όμως για τους πολίτες το ζητούμενο είναι άλλο. Θα μπορέσει ο Αλέξης Τσίπρας ,να διασφαλίσει τον χώρο του ,από τις όποιες μελλοντικές “επιχειρήσεις”των συμφερόντων ,να αλώσουν και να φθείρουν τα στελέχη του ,όπως έκαναν με το ΠΑΣΟΚ; Τώρα ,οι πολίτες απαντούν,στα όποια επιχειρήματα των συμφερόντων πως “τούτοι δώ,ΔΕΝ ΚΛΕΒΟΥΝ”. Θα μπορέσουν ,να συνεχίσουν να το λέν και στο μέλλον; Μένει να το δούμε ,άν και κατά πόσο θα συμβεί. Το πάθημα του ΠΑΣΟΚ, έγινε μάθημα στους πολίτες.Ευχή όλων είναι, να μή ξαναζήσουν, μιά απ τα ίδια ,ποτέ ξανά. Πού όμως επιμένουν οι πολίτες να πιστεύουν ,στον Τσίπρα και γιατί; Εκτιμούν πως ο αγώνας που δίνει για την αποκλιμάκωση των πολιτών από τα Μνημόνια ,είναι σημαντικός, διαρκής και ειλικρινής. Κατάφερε μέσα σε δύο χρόνια,κάτι που θεωρητικά,έμοιαζε αδύνατον. Ένα κόμμα ,ο ΣΥΡΙΖΑ,που παρέπεμπε ,σε μιά πανσπερμία φυλών,με τις “συνιστώσες” του,να το εμφανίζει σήμερα ,ως μιά υποδειγματική αναβάθμιση,του κοινοβουλευτικού μας συστήματος. Απέβαλε,όλα εκείνα τα στοιχεία,που αποτελούσαν τροχοπέδη και ενοχλούσαν τους πολίτες.Ο Λαφαζάνης ,με την ατεκμηρίωτη “δραστική δραχμή”,είναι εκτός και μαζύ του,όλοι εκείνοι,όσοι στήριζαν και προωθούσαν την άποψή του αυτή,που δεν ήταν λίγοι. Το “σούργελο” ,επειδή συμπεριφέρεται έτσι, η πρώην πρόεδρος της Βουλής,επίσης.Την ίδια στιγμή ,η Ν.Δ, άρχισε να εμφανίζει συμπτώματα ασφυξίας,με τα βαρίδια του Άδωνη και του “τσεκουράτου” Βορίδη,μεταπίπτει σε ένα κόμμα που εμφανίζει ανησυχητικά ένα διαμορφούμενο “ακροδεξιό χαρακτήρα”, παρά τις προσπάθειες των φιλικών Μ.Μ.Ε για την διατήρησή της σχέσης του με τον παραδοσιακό κεντροδεξιό χώρο.Στοιχεία που συνεκτιμώνται ως θετικά,υπέρ του Τσίπρα,που άρχισε να ξεφεύγει και στις δικές τους δημοσκοπήσεις,μετά το κλείσιμο της Β΄αξιολόγησης και της επιτυχούς εξόδου στις αγορές.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου