ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 1803 ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΠΟΥς ΤΟΥ ΗΡΩΙΚΟΥ ΣΟΥΛΙΟΥ!
214 Χρόνια από τον Μαύρο Δεκεμβρη 1803. Ιστορίες σε εναν τόπο,, που η περηφάνια αυτών των ανθρώπων Διδάσκει ακόμη και στις μέρες μας!
Θα μου πείτε τι σχέση έχει αυτό με τα νέα Πόρου???
Ειμαι Πορομένος ,, μιας και μενω Πόρο,, αλλά οι βαθιες ριζες στο Σόι
μου,,ερχονται από την Πτώση του πολύ ηρωικου χωριού ,
(κοντά στο Σούλι,,ήταν η Γκιάφα) εκεί που οι Ηρωες πολεμούσαν σαν Ελληνες,, και κράτησαν την Ελευθερία τους,, 'όλους τους αιώνες της μακράς τουρκοκρατίας!!
Μετά την πτώση λοιπόν πήραν ολοι τον δρόμο της προσφυγιάς,, και πολλοι από αυτούς κατέληξαν και στο νησί μας,, μερικοί αλαλάζοντας και το όνομά τους!!
14 /12 λοιπόν 1803 έγινε το μεγάλο ολοκαυτωμα στο εκκλησάκι της Αγ. Παρασκευήςόπου έμενε ο καλόγηρος Σαμουήλ και τιναξε την πυριτιδαποθήκη όταν πλησίασαν οι τουρκοαλβανοι τιναζοντας τους ολους στον Αερα!
Στις 17 οι Ηρωιδες σουλιώτισσες ριχτηκαν στα βραχια του Ζαλόγγου μαζι με τα παιδιά τους για να αποφύγουν την ατίμωση. και στις 23 έγινε το ολοκαυτωμα της Ρηγιάσσας οπου ζούσαν 13 οικογένειες Σουλιωτων, οπου και εκει μαζι με τους ηρωικους σουλιωτες βρήκαν τον θάνατο 500 ΤουρκοΑλβανοι.
Το Σούλι δεν σκλαβώθηκε, ουτε στο Μαυρο εντύθηγιατί ειχε αντρες διαλεχτούς, καλους καπεταναίους, Ειχε τον νότη Μπότσαρη, τον Μαρκο τον Λεβέντη.
Είχε και την Τζαβέλαινα με το ψιλό τσεμπέρι, με το ένα χερι χόρευε , και στο άλλο ειχε μαχαίρι.
Και τρεις γριές Σουλιώτισσες, στο Φλάμπουρο την βρύση, καρτέραγαν τον καλόγερο να τις εξομολογήσει
Πληροφορίες που μας έδωσε ο Πρόεδρος του Ηπειρωτικού Συλλόγου Κεφαλονιάς
Κύριος Ελευθέριος Λάππας
214 Χρόνια από τον Μαύρο Δεκεμβρη 1803. Ιστορίες σε εναν τόπο,, που η περηφάνια αυτών των ανθρώπων Διδάσκει ακόμη και στις μέρες μας!
Θα μου πείτε τι σχέση έχει αυτό με τα νέα Πόρου???
Ειμαι Πορομένος ,, μιας και μενω Πόρο,, αλλά οι βαθιες ριζες στο Σόι
μου,,ερχονται από την Πτώση του πολύ ηρωικου χωριού ,
(κοντά στο Σούλι,,ήταν η Γκιάφα) εκεί που οι Ηρωες πολεμούσαν σαν Ελληνες,, και κράτησαν την Ελευθερία τους,, 'όλους τους αιώνες της μακράς τουρκοκρατίας!!
Μετά την πτώση λοιπόν πήραν ολοι τον δρόμο της προσφυγιάς,, και πολλοι από αυτούς κατέληξαν και στο νησί μας,, μερικοί αλαλάζοντας και το όνομά τους!!
14 /12 λοιπόν 1803 έγινε το μεγάλο ολοκαυτωμα στο εκκλησάκι της Αγ. Παρασκευήςόπου έμενε ο καλόγηρος Σαμουήλ και τιναξε την πυριτιδαποθήκη όταν πλησίασαν οι τουρκοαλβανοι τιναζοντας τους ολους στον Αερα!
Στις 17 οι Ηρωιδες σουλιώτισσες ριχτηκαν στα βραχια του Ζαλόγγου μαζι με τα παιδιά τους για να αποφύγουν την ατίμωση. και στις 23 έγινε το ολοκαυτωμα της Ρηγιάσσας οπου ζούσαν 13 οικογένειες Σουλιωτων, οπου και εκει μαζι με τους ηρωικους σουλιωτες βρήκαν τον θάνατο 500 ΤουρκοΑλβανοι.
Το Σούλι δεν σκλαβώθηκε, ουτε στο Μαυρο εντύθηγιατί ειχε αντρες διαλεχτούς, καλους καπεταναίους, Ειχε τον νότη Μπότσαρη, τον Μαρκο τον Λεβέντη.
Είχε και την Τζαβέλαινα με το ψιλό τσεμπέρι, με το ένα χερι χόρευε , και στο άλλο ειχε μαχαίρι.
Και τρεις γριές Σουλιώτισσες, στο Φλάμπουρο την βρύση, καρτέραγαν τον καλόγερο να τις εξομολογήσει
Πληροφορίες που μας έδωσε ο Πρόεδρος του Ηπειρωτικού Συλλόγου Κεφαλονιάς
Κύριος Ελευθέριος Λάππας
Το λοιπόνε η φάρα σου δεν είναι σίγουρο πότα ήρτε στη Κεφαλονιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μία περίπτωση είναι με τη πρώτη συνθηκολόγηση του Σουλίου το Δεκέμβρη του 1803 οπότε οι Γκιαφαίοι πήγανε απείραχτοι στη Πάργα όπου μετά κάποια συλλείτουργα Τούρκων - Άγγλων καταλήξανε στη Κέρκυρα, που όμως δεν πέρναγαν και τόσο όμορφα οπότε κάποιοι διασκορπίστηκαν ή κατά τη δεύτερη συνθηκολόγηση τον Ιούλη του 1822, αν ήσασταν από αυτούς που είχαν ξαναγυρίσει στο Σούλι με τη συμφωνία του 1820.
Και αν ήσασταν τση δεύτερης περίπτωσης τότε είχετε τη τύχη να φιλοξενηθείτε και να αποκτήσετε τον τίτλο του επίτιμου δημότη της Ομηρικής Ιθάκης!! Χα χα χα.
Ιδού και οι λεπτομέρειες :
Η ήτα των Ελλήνων στο Πέτα ανάγκασε τους Σουλιώτες, που ήταν πολιορκημένοι στην Κιάφα και στερούνταν τα τρόφιμα και τα πυρομαχικά, να συνθηκολογήσουν με τον Ομέρ Βρυώνη και να υπογράψουν στο αγγλικό προξενείο στην Πρέβεζα, στις 28 Ιουλίου 1822, συνθήκη παράδοσης της Κιάφας. Στις 2 Σεπτεμβρίου 1822, επιβιβάστηκαν σε 27 πλοία με τη συνοδεία 2 αγγλικών πολεμικών και εγκατέλειψαν, αυτή τη φορά οριστικά οι περισσότεροι, τα εδάφη τους. Κατέπλευσαν στο λιμάνι της Άσσου στην Κεφαλληνιά, όπου αποβιβάστηκαν. Πολλοί έπειτα πήγαν από εκεί στην Κέρκυρα με τις οικογένειές τους, ενώ αρκετές από τις σπουδαιότερες φάρες των Σουλιωτών κατέφυγαν στο Μεσολόγγι.
Και όπως καταλαβαίνεις χρωστάς σαν απόγονος και κάτι ραδικοβλάσταρα που σας χάριζε ο προ-προ-προνόνος μου φτιαγμένα τσιγαρίδι στη παδέλα!!!
Εγώ στα έχω πει, πας φιρί – φιρί να βρίσκεις μπελάδες…
Κά κα κα κα κα κα κα κα κα κα κα κα κα
ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΒΡΙΣΚΩ ,, ΗΡΘΑΝ ΠΟΛΛΟΙ ΣΕ ΑΣΣΟ ΕΚ ΣΟΥΛΙΟΥ, ΟΠΩς ΕΧΩ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΕΓΩ,, ΚΑΙ Ο ΠΟΡΟΣ ΓΙΑ ΠΟΛΛΟΥς ΗΤΑΝΚΑΙ Ο ΤΟΠΟΣ -ΠΕΡΑΣΜΑ,ΓΙΑΤΙ ΕΝΩ ΕΓΚΑΤΕΣΤΗΣΑΝ ΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΕΙΕς ΤΟΥς ΣΤΟ ΝΗΣΙ,,, ΣΑΝ ΑΓΩΝΗΣΤΕς ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ (ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ) ΝΑ ΒΟΗΘΟΥΝ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ,, ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΞΑΝΑΕΠΕΣΤΡΕΦΑΝ! ΟΙ ΔΥΟ ΠΡΩΤΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΙΕς ΑΠΟ ΤΟ ΣΟΙ ΜΟΥ,,ΗΡΘΑΝΠΡΩΤΑ ΣΤΟ ΣΤΑΒΕΡΙ ΠΥΡΓΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΛΑΜΟ (ΜΕΡΙΚΟΙ ΜΕΝΟΥΝ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ, ΕΝΩ ΜΕΡΙΚΟΙΠΗΓΑΝ ΙΘΑΚΗ, ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΥς ΓΚΙΑΦΑΙΟΥς ΒΡΙΣΚΕΙς ΤΩΡΑ ΑΡΤΑ, ΑΙΤΟΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ.ΤΩΡΑ ΠΩς ΓΙΝΑΜΕ ΔΗΜΟΤΕΣ ΟΜΗΡΙΚΗΣ ΙΘΑΚΗΣ ,, ΗΤΑΝ ΜΑΛΛΟΝ ΘΕΛΗΜΑ ΤΣΙ ΘΕΑς ΑΘΗΝΑς ΤΙ ΝΑ ΠΩ ΚΑΙ ΕΓΩ!! ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΝΩ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ,,,ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΑΚΟΜΗ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΔΕΙΞΩ,,ΑΛΛΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΕΙ,, ΚΑΤΙΘΑ ΣΚΑΡΦΙΣΤΩ,,ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΑ ΧΑΧΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια περίπτωση να βρείς άκρη είναι από τα ληξιαρχικά της εκκλησίας της Άσσου -Υ. Θεοτόκος στο Βράχο, 1774-1844 (τώρα δεν υπάρχει), όπου είχαν νεκροταφείο οι Σουλιώτες αν βέβαια κάποιος τα είχε τότε τινάξει, ή είχε παντρευτεί ή είχε βαφτιστεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔύσκολο κάπως βέβαια πιστεύω όμως να υπάρχουν στο Αργοστόλι.
ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΛΑΠΑΣ,, Ο Νέος προεδρος του Συλλογου,, ηταν παλιός δασκαλος καιο σε Πόρο το 1963-65 , και εχει πολλες γνωσεις επωνυμων.. (πολλοι ειχαν επώνυμο που ταιριαζε με το επαγγελμά τους,, π.χ εμας μαλλον μας λέγανε οικονομου,, γιατι ειχαμε σχεση λεει με οικονομικα, κατι σαν λογιστες,, και οντως με τα μαθηματικα εχω ενα κουσουρι,, τα πηγαινα παντα καλά!! Επίσης εκεί ανάμεσα σε μια Ρεματια στον Καπρο (πριν τον κάμπο του Αγιου ) υπάρχει μια Ρεματιά που την λένε και ακόμη των Σουλιωτων, και τέλος,, ο παραπάνω κάμπος,,, (που το εχω αναφέρει με τα αρχαιολογικα ,, λογο του οτι ακόμη εχει γουρούνια=κάπρος) και ίσως και να εχει και δικιο,, παλιά ηταν λέει μοναστηρι του Αγιου,, οπού όμως δεν του το αφησαν ,, και μαλλον ισως και να καταραστηκε το μέρος να μαραζωσει,,, Οπότε στην αλλή περίπτωση που του εθεσα αν ξέρει,, με την Ατρο.. οπου ο Αγιος εβλέπε την ναυμαχ'οα της Ναυπάκτου που αναφέρει και ένα Δημοτικό τραγούδι,, μου είπε οτι το μοναστήρι δεν ήταν της Ατρου, αλλά εκει,, πριν εγκαταλειφθεί!!!τωρα τι να πω Υποθεσεις λέμε!Κοντα πάντως σε κοντινη Στάνη υπάρχεουν θεμέλκια μεγαλου Ναου του Δια,, (εχει και το τοπονυμιο ΔΙΠΟΛΙΑ, (πόλη του Δια) ετσι αναφορα για το ομηρικό μας παζλ.
ΑπάντησηΔιαγραφή