Ένα 12χρονο παιδί είχε την απορία που έχουμε όλοι μας και ένα επιστήμονας ανέλαβε να του απαντήσει!
«Κι όμως γυρίζει» είχε αναφωνήσει ο σπουδαίος επιστήμονας Γαλιλαίος, σύμφωνα με τον μύθο, καθώς έφευγε το δικαστήριο της Εκκλησίας που μόλις τον είχε καταδικάσει για τις «ανόητες, αιρετικές και υπερβολικές» απόψεις του που ήθελαν τη Γη να γυρίζει γύρω από τον Ήλιο και όχι το αντίθετο.
Σήμερα τέσσερις αιώνες μετά κανείς –σχεδόν- δεν αμφισβητεί ότι η Γη γυρίζει γύρω από τον Ήλιο και ταυτόχρονα γυρίζει συνεχώς και γύρω από τον εαυτό της. Ωστόσο, έχετε αναρωτηθεί ποτέ τι θα συνέβαινε αν η Γη σταματούσε ξαφνικά να περιστρέφεται; Ένα 12χρονο αγόρι, ο Πολ από το Αμπερντίν της Σκωτίας, είχε αυτή ακριβώς την απορία και έτσι ο αστρονόμος Τζάκο βαν Λουν, από το Πανεπιστήμιο Κιλ στο Στάφορντσαϊρ της Αγγλίας ανέλαβε να δώσει την απάντησή του μέσα από την ιστοσελίδα Conversation και την ειδική ενότητα στην οποία επιστήμονες αναλαμβάνουν να απαντήσουν σε απορίες παιδών.
Η απάντηση του Τζάκο βαν Λουν ακολουθεί:
«Η Γη περιστρέφεται από τότε που γεννήθηκε πριν από τεσσερισήμισι δισεκατομμύρια χρόνια. Η γη δημιουργήθηκε από τα ερείπια που έμειναν, όταν ο Ήλιος σχηματίστηκε από την κατάρρευση ενός τεράστιου νέφους γεμάτο ύλη. Τα συντρίμμια που αργότερα έγιναν η Γη, περιστρέφονταν γύρω από τον Ήλιο όπως περιστρέφεται το νερό γύρω από το σιφόνι, όταν αδειάζουμε την μπανιέρα. Η Γη συνέχισε να περιστρέφεται γύρω από τον Ήλιο και αφού σχηματίστηκε, όπως και για τα χρόνια που ακολούθησαν, ενώ εκτιμάται πως θα συνεχίσει να το κάνει για πολύ καιρό ακόμα.
Η Γη περιστρέφεται σταθερά μια φορά κάθε 23 ώρες και 56 λεπτά. Σε αυτό το διάστημα, η Γη επίσης κινείται λίγο πιο μακριά στην τροχιά της γύρω από τον Ήλιο και χρειάζεται ένα χρόνο για να ολοκληρώσει τη διαδικασία. Έτσι, ότι χρειάζεται να γυρίσει λίγο περισσότερο -για τέσσερα λεπτά- έως ότου αντικρίσει ξανά τον ήλιο. Πράγμα που σημαίνει ότι μια ημέρα στη γη διαρκεί 24 ώρες.
Γυρίζοντας στο διάστημα
Ο λόγος που η Γη συνεχίζει να περιστρέφεται, είναι επειδή δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα για να σταματήσει αυτήν τη συνθήκη. Εάν ανεβείτε στα περιστρεφόμενα αλογάκια στην παιδική χαρά, αυτά κάποια στιγμή θα σταματήσουν. Αυτό συμβαίνει γιατί όπως περιστρέφονται, ο αέρας και η επιφάνεια της παιδικής χαράς πιέζουν προς την αντίθετη φορά, προκαλούν τριβή και έτσι επιβραδύνουν την περιστροφή μέχρι που τελικά την σταματούν.
Η Γη όμως περιστρέφεται στο διάστημα, που είναι σχεδόν άδειο. Στο διάστημα, δεν υπάρχει αντίθετος αέρας για να επιβραδύνει την περιστροφή. Παρ' όλα αυτά, υπάρχει ένα πράγμα που την επιβραδύνει: αυτό είναι η Σελήνη.
Η κίνηση της πλευράς της Γης που βλέπει προς τη Σελήνη δεν εξισορροπείται απόλυτα από τη βαρύτητα και το ίδιο συμβαίνει και με την πλευρά της Γης που δεν κοιτά τη Σελήνη. Η ανισορροπία αυτή προκαλεί τις παλίρροιες των ωκεανών, το οποίο κάνει τα νερά να φουσκώνουν και στις δυο πλευρές της Γης.
Καθώς η Γη γυρίζει, τα φουσκωμένα αυτά νερά μετακινούνται στην επιφάνεια της σαν κύμα, πιέζοντας αντίθετα από την περιστροφή της κι αυτό προκαλεί την επιβράδυνσή της. Αυτό σημαίνει ότι η ημέρα στη Γη μεγαλώνει κατά ένα δευτερόλεπτο, κάθε 50.000 χρόνια.
Το μόνο πράγμα που θα μπορούσε να επηρεάσει την περιστροφή της, θα ήταν η πτώση ενός άλλου πλανήτη πάνω της. Ακόμα και αν συνέβαινε αυτό, το πιο πιθανό είναι ότι απλώς θα άλλαζε τον τρόπο της περιστροφής, αλλά δεν θα την σταματούσε τελείως.
Μια μέρα… έξι μηνών
Αν η Γη σταματούσε ξαφνικά να περιστρέφεται δεν θα εκτοξευόμασταν στο διάστημα. Η βαρύτητα και πάλι θα μας κρατούσε γερά στο έδαφος, ωστόσο θα υπήρχαν πολλές αλλαγές.
Αν η Γη σταματούσε να γυρίζει γύρω από τον εαυτό της, αλλά συνέχιζε να βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον 'Ηλιο, μια «μέρα» θα διαρκούσε πια μισό χρόνο και το ίδιο και η νύχτα. Θα ήταν πολύ πιο ζεστά κατά τη διάρκεια της εξάμηνης ημέρας και πιο κρύα κατά τη διάρκεια της νύχτας. Αυτό θα επηρέαζε σε μεγάλο βαθμό το κλίμα της Γης.
Η μεγάλη διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ ημέρας και νύχτας θα προκαλούσε ισχυρούς ανέμους, που θα μετέφεραν ζεστό αέρα προς τη ψυχρότερη, νυχτερινή πλευρά της Γης. Ο άνεμος θα φυσούσε επίσης, από τις θερμές περιοχές προς τις ψυχρές πολικές περιοχές. Αυτό δεν συμβαίνει τώρα όσο η Γη περιστρέφεται, καθώς ο άνεμος εκτρέπεται προς τα πλάγια. Οι ανατολικοί και οι δυτικοί άνεμοι και οι άνεμοι στους πόλους θα συναντιούνταν και θα μπορούσαν ενδεχομένως να προκαλέσουν τεράστιους στροβίλους ανέμου, στο μέγεθος ολόκληρων ηπείρων.
Από την άλλη, ο πυρήνας της Γης είναι εν μέρει από λιωμένο σίδηρο. Η περιστρεφόμενη κίνηση του πλανήτη τον μετατρέπει σε μαγνήτη και δίνει στη Γη το μαγνητικό της πεδίο. Αυτό μας προστατεύει από την επιβλαβή ακτινοβολία, η οποία προέρχεται από σωματίδια του ήλιου και κοσμικές ακτίνες που έρχονται έξω από το ηλιακό μας σύστημα. Το μαγνητικό πεδίο σταματά την ακτινοβολία, ωστόσο χτυπά την ατμόσφαιρα της Γης και έτσι προκύπτει το βόρειο και το νότιο σέλας.
Χωρίς το μαγνητικό πεδίο, η ακτινοβολία θα έφτανε στην επιφάνεια της Γης και οι άνθρωποι θα αρρώσταιναν. Επίσης, κάποια πουλιά χρησιμοποιούν το μαγνητικό πεδίο για να βρουν το δρόμο τους, οπότε αν δεν περιστρεφόταν η γη, θα χάνονταν.
Αν η Γη δεν περιστρεφόταν, ο νυχτερινός ουρανός θα έδειχνε πάντα τις ίδιες συγκεντρώσεις αστεριών στο κάθε σημείο, αφού θα κοιτούσαμε πάντα το διάστημα προς την ίδια κατεύθυνση. Αυτό διαφέρει πολύ από το να βλέπουμε τα αστέρια να ανατέλλουν και να δύουν, κατά τη διάρκεια της νύχτας και να βλέπουμε και διαφορετικούς σχηματισμούς, σε διαφορετικές εποχές του χρόνου», καταλήγει ο επιστήμονας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου