Γράφει ο Ανδρέας Κολαΐτης (Πτυχιούχος ΤΕΙ – Αθήνας)
(Πάνω σειρά, αριστερά προς δεξιά: Bαλσαμάκης Κολαΐτης, Μαγδαληνή Θεοχαράτου-Κολαΐτη, Πέτρος Κολαΐτης, – , Άννα Κολαΐτη, 1953)
Ο αγαπητός συγχωριανός από τα Κομιτάτα – Ερίσου, Γιώργος Ευαγγελάτος (υποστράτηγος ΤΘ, ε.α) με εξέπληξε ευχάριστα προ ημερών αποστέλνοντας μου παλιές φωτογραφίες από τα μέσα περίπου της δεκαετίας του ’50 με εικονιζόμενο -ανάμεσα σε άλλους Κόμητες- τον αείμνηστο πατέρα μου Πέτρο Γ. Κολαΐτη που έφυγε για την γη των αγγέλων στις 12/10/15.
Το όμορφο της όλης υπόθεσης είναι ότι διαμέσου της διάσωσης τούτων των άψυχων φαινομενικά φωτογραφιών, αντλούμε δια της καταγραφής του παρελθόντος του τόπου και των ανθρώπων μας ετεροχρονισμένη γνώση. Πάνω σε τούτη την διαπίστωση – σκέψη ο αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος Σωκράτης (469 – 399 π.X) έλεγε: «καλύτερα να έχεις μάθει πρόσφατα παρά να μην έχεις μάθει καθόλου » = Κρείττον οψιμαθή είναι ή αμαθή.
Η συλλογή, συστηματοποίηση και προβολή του οπτικοακουστικού υλικού απ’ το παρελθόν του νησιού μας στις νεότερες γενιές, είναι η καλύτερη εγγύηση για την διασφάλιση της παράδοσης και δια αυτής σαφώς το μέλλον προοιωνίζεται ασφαλέστερο!
Άλλωστε η γνωστή φράση των αγγλοσάξωνων «Lest we forget» με την διατύπωση ευχής προς διατήρηση ενεργούς μνήμης προς τους παλαιότερους αγωνιστές & ήρωες είναι αυτό που καλούμαστε και εμείς να (ξανά)εμπεδώσουμε στην καθημερινότητα μας.
(Πέτρος Κολαΐτης ΑΣΜ 113/49602, κλάση 1951, οδηγός ρυμουλκού, πεδινό πυροβολικό, photo Aνδρέας Κολαΐτης)
(Στον υπό κατασκευή νέο I. Nαό Κοιμήσεως Θεοτόκου (Χαλικερής) Κομιτάτων μετά τους σεισμούς 1953) 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου