ΠΟΡΟΣ: «ΚΡΥΜΜΕΝΟΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΔΕΝΔΡΟ»
Για την τράπεζα διαμαρτύρονται στον Πόρο, για το κλείσιμο της.
Θα γίνει η προβλεπόμενη για την περίπτωση συγκέντρωση διαμαρτυρίας, θα συγκεντρωθούν οι «συνήθεις ύποπτοι», θα ακουστούν κραυγές και ψίθυροι,
Oι επίσημοι θα δηλώσουν «ότι κάνουν ενέργειες», κάποιος προχωρημένος θα προτείνει να σηκώσουμε τα ανύπαρκτα λεφτά μας από την τράπεζα, ύστερα θα σβήσουν τα φώτα της σκηνής και μετά σιγή.
Αυτό συμβαίνει πάντα στον Πόρο σε έναν κύκλο «χαμένων ευκαιριών». Η εγκατάλειψη της προσπάθειας κατασκευής του γυμνασίου-λυκείου στον Πόρο, η μαρίνα, ο παιδικός σταθμός, το κτίριο υποδοχής στο λιμάνι, ο μυκηναϊκός τάφος, η αρπαγή των ευρημάτων της Δράκαινας, η εγκατάλειψη του αρχαιολογικόυ εκθετηρίου.
Κύρια όμως στον Πόρο δεν υπάρχει πια το ανήσυχο πνεύμα της αναζήτησης.
Δεν υπάρχουν αυτοί που ονειρεύονται.
Δεν υπάρχει μια νέα κρίσιμη ομάδα ανθρώπων που θα διαλέγεται, θα οραματίζεται και θα προχωρά μπροστά χαράζοντας «δρόμο».
Ετσι, μόλις σβήσουν τα φώτα, δεν θα έχουν δει «το τεράστιο μοναδικό,ζωογονο δάσος του Πόρου».
Θα τρέξουν να κρυφτούν πίσω από το δένδρο.
ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΩ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ http://kefalonitis-onos.blogspot.com/
ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ ΧΡΗΣΙΜΟ ΣΧΟΛΙΑΚΙ ΑΠΟ ΤΟ ΦΕΙς
Διαβάζοντας σήμερα το πρωί το επίκαιρο για την σημερινή μέρα σχόλιο στο Blog «Η Κεφαλονιά… για τον γάιδαρο καβάλα» αισθάνθηκα την ανάγκη να το κοινοποιήσω στον τοίχο μου όχι μόνο γιατί με εκφράζει απόλυτα αλλά γιατί με φόβο βλέπω πως έχω πλέον αρχίσει να αισθάνομαι σαν ένας ξένος στον τόπο μου και δυστυχώς φαίνεται πως δεν είμαι ο μόνος.
Προχθές περνούσα με την γυναίκα μου έξω από το κοινοτικό κτήριο την ώρα του χορού σε ένα κτήριο στολισμένο ακόμη με τα τραγικά και αποκρουστικά εκείνα γκράφιτι μιας νέας αισθητικής που ως φαίνεται την αποδεχθήκαμε και δεν μας ενοχλεί, όπως αποδεχθήκαμε και δεν μας ενοχλεί η νέα αισθητική που κάποιοι θέλησαν να επιβάλουν στο φαράγγι του Πόρου φυτεύοντας πεύκα για να το κρύψουν από την κοινή θέα, να μην το βλέπουμε σε λίγο και αυτό όπως δεν θέλουμε να δούμε και πολλά άλλα σημαντικότερα που μας περιβάλουν.
Προσπαθώ να ερμηνεύσω να καταλάβω αυτήν την αυτοκαταστροφική μας συμπεριφορά και είναι στιγμές που νομίζω πως έχω μέρος της απάντησης αλλά και πάλι χάνομαι όταν συναντώ τους περισσότερους από εμάς να βρίσκονται κρυμμένοι πίσω από το εκάστοτε βολικό δένδρο.
Προσπαθώ να ερμηνεύσω να καταλάβω αυτήν την αυτοκαταστροφική μας συμπεριφορά και είναι στιγμές που νομίζω πως έχω μέρος της απάντησης αλλά και πάλι χάνομαι όταν συναντώ τους περισσότερους από εμάς να βρίσκονται κρυμμένοι πίσω από το εκάστοτε βολικό δένδρο.
Aris ο γραφικός.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ στα νησιά μας δυστυχώς προ χρόνου πολλού , πάρα πολλού, έχουν πάψει να λειτουργούν οι θεσμοί και οι αξίες από πολύ χαμηλά ως πολύ ψηλά.
Έρχονται Δημόσιοι υπάλληλοι νευραλγικών πόστων και κοιτάνε πώς να περάσει ο καιρός πιο ανώδυνα για αυτούς γιατί κινδυνεύει και η καριέρα τους ακόμα και να ρίξουνε μαύρη πέτρα πίσω τους.
Έχω γνωρίσει καταστάσεις για γέλια μα μετά με πιάσαν κλάματα.
Έτσι εσυνήθισε να ζει ο Θιακοκεφαλλονίτης και τώρα σιγά που θα βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά, έχει κόψει μέχρι και το δέντρο για να κρυφτεί.
Ακούω πολλά πράγματα και με συγχωρείτε αλλά γελάω.
Απλά γνωρίζω τι φρούτα έχει στο ψυγείο πριν το ανοίξω και δεν κάνω το κόπο.
Οι παλιοί τελειώσανε τόσο πολύ που οποιαδήποτε αλλαγή από τους νεότερους κάποιο καλό θα φέρει αφού στους στραβούς ο μονόφθαλμος είναι εξέλιξη.
Αυτή για μένα είναι η ωμή πραγματικότητα, αυτή τουλάχιστον έχω γνωρίσει και λυπάμαι για τα μέρη που πρόσφεραν σαν πιο πολιτισμένα πολλά, όταν ξεκίναγε δηλά - δηλά το έρμο Νεοελληνικό κράτος.
Και μετά από αυτά που είπα αφορίστε με.
Μόνο που με αφορισμούς δε κερδίζει κανείς τίποτα απλά χώνει περισσότερο τον εαυτό του και τους γύρω του στη καταστροφή.
Χουά χα χα χα χα χα χα χα χα
(Αμ έτσι μου έχει βγεί τόσα χρόνια αυτό το Χουά χα χα) ???