AΡΧΑΙΑ ΣΑΜΗ 2015
αυτα που ανασκαφηκαν προπερσι,φετος χαθηκαν ξανα μεσα στους θαμνους και κινδυνευουν να θεωρηθουν ξανα χωμενα αρχαια
Μα ΦΥΣΙΚΑ και αυτος οπως ΟΛΟΙ οι αρχαιολογικοι χωροι (εκτος του Ενετικου καστρου) ειναι ΚΛΕΙΣΤΟΙ και μη προσβασιμοι στο κοινο ΠΛΕΟΝ
και μετά τους άνω σχολιασμους του καλού φιλου Μεγα Αλέξανδρου,, ακολουθουν φωτο και σχόλια του Πατριώτη Δικελή Βλιχου!!
ΑΡΧΑΙΑ ΣΑΜΗ-Τμήμα του τείχους του Ναού του Απόλλωνος.
Η ιερή του πλευρά. Δε θα βρείτε τον ναό. Ούτε εσείς που είστε από τη Σάμη ούτε οι επισκέπτες. Ούτε και άλλα ενδιαφέροντα μέρη του. Είναι χωμένα στον άγριο λόγγο και στα απόβλητα των ζώων: προβάτων, γιδιών και αγελάδων.
«Αιδώς Σαμαίοι!», θα μπορούσε να πει ένας Αίαντας της τότε εποχής.
"Αιδώς, Σαμικοί", στη σημερινή εποχή, δεν ...πάει...Φαντάζει ανάρμοστο. Μιας κι οι σημερινοί κάτοικοι λεγόμαστε ...Σαμικοί. Σπεύσαμε πλήρεις άγνοιας και αμορφωσιάς να αποποιηθούμε το αρχαίο μας παρελθόν. Μήπως το γνωρίσαμε και ποτέ;
και ΙΔΙΑ ΓΕΥΣΗ ΚΑΙ ΛΕΥΚΑΔΑ
Eισοδος επισκεψιμου (υποτιθεται συμφωνα με την ταμπελα) αρχ.χωρου στην πολη της Λευκαδας (αρχαια τειχη)
και μετά τους άνω σχολιασμους του καλού φιλου Μεγα Αλέξανδρου,, ακολουθουν φωτο και σχόλια του Πατριώτη Δικελή Βλιχου!!
ΦΩΤΟ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΙ,,ΑΚΟΜΗ ΕΝΟΣ ΑΡΧΑΙΟΛΑΤΡΗ (ΔΙΚΕΛΗΣ ΒΛΙΧΟΣ)
ΑΡΧΑΙΑ ΣΑΜΗ-Τμήμα του τείχους του Ναού του Απόλλωνος.
Η ιερή του πλευρά. Δε θα βρείτε τον ναό. Ούτε εσείς που είστε από τη Σάμη ούτε οι επισκέπτες. Ούτε και άλλα ενδιαφέροντα μέρη του. Είναι χωμένα στον άγριο λόγγο και στα απόβλητα των ζώων: προβάτων, γιδιών και αγελάδων.
«Αιδώς Σαμαίοι!», θα μπορούσε να πει ένας Αίαντας της τότε εποχής.
"Αιδώς, Σαμικοί", στη σημερινή εποχή, δεν ...πάει...Φαντάζει ανάρμοστο. Μιας κι οι σημερινοί κάτοικοι λεγόμαστε ...Σαμικοί. Σπεύσαμε πλήρεις άγνοιας και αμορφωσιάς να αποποιηθούμε το αρχαίο μας παρελθόν. Μήπως το γνωρίσαμε και ποτέ;
ΑΡΧΑΙΑ ΣΑΜΗ: ΤΑ ΜΑΚΡΑ ΤΕΙΧΗ:
Ένωναν το Μεγάλο Τόξο (σημ. Κάστρο) με την Κυάτιδα (σημ. Άγ. Φανέντες).
Από εδώ, εκείνο το βράδυ του 189 π.Χ. απέλπιδες και εξαντλημένοι από την πολύμηνη ηρωϊκή αντίσταση απέναντι στους κατακτητές, τη στέρηση του νερού και την επιδημία τύφου, οι Σαμαίοι, μετά την κατάληψη της Κυάτιδος από τις ρωμαϊκές λεγεώνες, έτρεξαν προς το Μεγάλο Τόξο. Ήταν πλέον αργά. Την άλλη μέρα πουλήθηκαν ως δούλοι. Κάποιοι από αυτούς χρησιμοποιήθηκαν για το ρωμαϊκό θρίαμβο του Φούλβιου Νοβιλίωρα στη Ρώμη. (Ελεύθερη μεταφορά από την εξιστόρηση του Τίτου Λίβιου, της πολιορκίας της Σάμης από τους Ρωμαίους). Μια αφήγηση που είναι αμφίβολο αν την γνωρίζουν σήμερα οι περισσότεροι κάτοικοι και ιδιαίτερα τα νέα παιδιά. Κραυγαλέα η παντελής αδιαφορία. Έλειψε ένα μικρό φυλλάδιο που να εξιστορεί τα γεγονότα το οποίο θα μπορούσε να διανεμηθεί στα σχολεία της περιοχής; ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΥΤΟ;
Ένωναν το Μεγάλο Τόξο (σημ. Κάστρο) με την Κυάτιδα (σημ. Άγ. Φανέντες).
Από εδώ, εκείνο το βράδυ του 189 π.Χ. απέλπιδες και εξαντλημένοι από την πολύμηνη ηρωϊκή αντίσταση απέναντι στους κατακτητές, τη στέρηση του νερού και την επιδημία τύφου, οι Σαμαίοι, μετά την κατάληψη της Κυάτιδος από τις ρωμαϊκές λεγεώνες, έτρεξαν προς το Μεγάλο Τόξο. Ήταν πλέον αργά. Την άλλη μέρα πουλήθηκαν ως δούλοι. Κάποιοι από αυτούς χρησιμοποιήθηκαν για το ρωμαϊκό θρίαμβο του Φούλβιου Νοβιλίωρα στη Ρώμη. (Ελεύθερη μεταφορά από την εξιστόρηση του Τίτου Λίβιου, της πολιορκίας της Σάμης από τους Ρωμαίους). Μια αφήγηση που είναι αμφίβολο αν την γνωρίζουν σήμερα οι περισσότεροι κάτοικοι και ιδιαίτερα τα νέα παιδιά. Κραυγαλέα η παντελής αδιαφορία. Έλειψε ένα μικρό φυλλάδιο που να εξιστορεί τα γεγονότα το οποίο θα μπορούσε να διανεμηθεί στα σχολεία της περιοχής; ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΥΤΟ;
Ανατολική Πύλη: μία από τις δύο Πύλες της Μεγάλης Ακρόπολης ( σημ.Κάστρου)
Από εδώ η Μεγάλη Έξοδος του 189 π.Χ. Τα ρωμαΪκά καράβια περίμεναν τους εξαντλημένους ηρωικούς Σαμαίους στην Αντίσαμο. Καθώς και τα σκλαβοπάζαρα της Ανατολής. Και ο θρίαμβος του Φούλβιου Νοβιλίορα στη Ρώμη.
Το ποδοβολητό της ιστορίας ακούγεται με βήματα, αργά, σταθερά. Και οι εκκωφαντικές κλαγγές ων όπλων. Για όσους, βέβαια, έχουν ώτα...
Η σύγχρονη ιστορία έχει κλείσει μιας και δια παντός την πύλη. Έχει ξεμπερδέψει με το παρελθόν. Η σύγχρονη ιστορία, δυστυχώς, κάνει άχρωμα βήματα προς τα πίσω. Θά 'ρθουν όμως καιροί που η ιστορία θα λάβει εκδίκηση. Κάποιος, κάποιοι ντόπιοι θα την εκκινήσουν. Θα πιάσουν το κουβάρι από τότε. Γιατί οι σύγχρονοι, δε θέλουμε, δεν ξέρουμε και δεν μπορούμε. Κατά πώς φαίνεται..
.
Από εδώ η Μεγάλη Έξοδος του 189 π.Χ. Τα ρωμαΪκά καράβια περίμεναν τους εξαντλημένους ηρωικούς Σαμαίους στην Αντίσαμο. Καθώς και τα σκλαβοπάζαρα της Ανατολής. Και ο θρίαμβος του Φούλβιου Νοβιλίορα στη Ρώμη.
Το ποδοβολητό της ιστορίας ακούγεται με βήματα, αργά, σταθερά. Και οι εκκωφαντικές κλαγγές ων όπλων. Για όσους, βέβαια, έχουν ώτα...
Η σύγχρονη ιστορία έχει κλείσει μιας και δια παντός την πύλη. Έχει ξεμπερδέψει με το παρελθόν. Η σύγχρονη ιστορία, δυστυχώς, κάνει άχρωμα βήματα προς τα πίσω. Θά 'ρθουν όμως καιροί που η ιστορία θα λάβει εκδίκηση. Κάποιος, κάποιοι ντόπιοι θα την εκκινήσουν. Θα πιάσουν το κουβάρι από τότε. Γιατί οι σύγχρονοι, δε θέλουμε, δεν ξέρουμε και δεν μπορούμε. Κατά πώς φαίνεται..
.
Παρασκευή, 1 Αυγούστου 2014
το ¨"χα πει ,, μα και το ξαναλέω
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΔΥΣΣΕΑΣ
ΚΑΙ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ
ΚΑΙ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ
Το είχα γράψει κάποτες, το ξαναλέω και τώρα
οι φίλοι μου οι καλίστιχοι πήραν μεγάλη φόρα
γιατί είναι σίγουρο, να δεις, πως θα μας πουν μια μέρα
πως ο Δυσσέας ήτανε παιδί του Μπαγιαντέρα
κι ότι απ' το Κιόνι κίνησε η Πηνελόπη επίσης
μία κεντήστρα δίμετρη, ένα θάμα τση φύσης.
οι φίλοι μου οι καλίστιχοι πήραν μεγάλη φόρα
γιατί είναι σίγουρο, να δεις, πως θα μας πουν μια μέρα
πως ο Δυσσέας ήτανε παιδί του Μπαγιαντέρα
κι ότι απ' το Κιόνι κίνησε η Πηνελόπη επίσης
μία κεντήστρα δίμετρη, ένα θάμα τση φύσης.
Και θα μας πουν πως βρήκανε τον τάφο του Ομήρου
απάνου στον Πισαετό, ούτε καν στον Νιμπίρου
μα και τση Λόπης βρήκανε ένα χρυσό βελόνι
μες στην κουφάλα μιας ελιάς μια μέρα πού’χε χιόνι
γιατί, και θα το πουν κι' αυτό, απά σε μια κασέλα
ο Όμηρος καθότανε και ξιώντας την κουτέλα
σκάλισε σε περγαμηνή τρώγοντας και αλιάδα
το τρίτο του το ποίημα, την ώρια Ιθακιάδα.
απάνου στον Πισαετό, ούτε καν στον Νιμπίρου
μα και τση Λόπης βρήκανε ένα χρυσό βελόνι
μες στην κουφάλα μιας ελιάς μια μέρα πού’χε χιόνι
γιατί, και θα το πουν κι' αυτό, απά σε μια κασέλα
ο Όμηρος καθότανε και ξιώντας την κουτέλα
σκάλισε σε περγαμηνή τρώγοντας και αλιάδα
το τρίτο του το ποίημα, την ώρια Ιθακιάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου