Η κορυφαία απειλή για την ανάπτυξη της χώρα μας.
Ουδέποτε υπήρξε, από το παρελθόν έως σήμερα, Κυβέρνηση στην Ελλάδα,που να αποφασίσει για την ανάπτυξη της, με βάση τις πραγματικές της ανάγκες,μα κυρίως με βάση τις πραγματικές δυνατότητές της.
Όσες φορές συνέβει ,ήταν καθ΄υπόδειξη, όπως όταν συνέβει τότε που ξαναχτίστηκε,η χώρα μεταπολεμικά,με την λογική να αποτελέσει τον φθηνό Τουριστικό προορισμό της Ευρώπης.Έτσι δεν είναι καθόλου τυχαίο, να κλείνει από χτές ,το ένα εργοστάσιο Ζάχαρης μετά το άλλο , σε διάφορες περιοχές της επικράτειας,με πρόφαση το υψηλό κόστος παραγωγής της,για να μπορεί να εισάγεται με μειωμένη τιμή ,από τρίτες χώρες ,λύνοντας συγχρόνως και οικονομικά προβλήματα αυτών των χωρών,σε βάρος των Ελλήνων παραγωγών και εργαζομένων. Η ανάπτυξη της χώρας μοιάζει να έγινε στο πόδι και τυχαία,με περιορισμένη διάρκεια,όση είναι η διάρκεια της θητείας του εκάστοτε υπουργού. Ουδέποτε υπήρξε σχέδιο αποδοχής της, σε υπερκομματικό επίπεδο,πράγμα που σημαίνει, την αποδοχή του σχεδιασμού και από την επόμενη Κυβέρνηση,όποια κατεύθυνσης και όποιου προσανατολισμού. Με λίγα λόγια,το πολιτικό μας σύστημα αδυνατεί να εφαρμώσει πολιτικές ,ενός τέτοιου σχεδιασμού μακρόπνοου,επ΄ωφελεία των Πολιτών της προς την ανάπτυξη,επειδή παρουσιάζει αδυναμία να εφαρμώσει παρόμοιες πολιτικές, σε επίπεδο συνεργασιών κομμάτων. Αυτό έχει σαν συνέπεια,την ανυπαρξία μακρόπνοου στρατηγικού σχεδιασμού,στοιχείο που αναδεικνύεται,ως η μεγαλύτερη αδυναμία της χώρας, Ένα πρόβλημα που ακόμη και αυτή,η τελευταία χώρα του κόσμου, έχει ξεπεράσει. Και αλήθεια ,πως θα μπορούσε να είναι διαφορετικά ,όταν βλέπουμε την όποια αντιπολίτευση,να αναλώνει τον χρόνο της ,νυχθημερών, ώστε να αμφισβητεί της προθέσεις της όποιας Κυβέρνησης; Στοιχείο που δείχνει,πως έτσι μοναδικά,χάνεται το όποιο μέλλον υπάρχει για την χώρα.Δικαιολογίες υπάρχουν πολλές γι αυτό και για την συνέχιση της ανυπαρξίας συνεργασιών,βασισμένων στην αλληλοκατανόηση,για την ανάπτυξη της ,αλλά και την λύση μεγάλων προβλημάτων,εθνικών διαστάσεων,όπως είναι το ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟ μας,πρόβλημα. Νέος ήμουν και γέρασα ,ακούγοντας διάφορες Κυβερνήσεις, να επισημαίνουν την αναγκαιότητα να βρεθεί λύση, στο πρόβλημα αυτό,όπου όμως στην συνέχεια ,η δυσκολία για την λύση του, το έκρυβε ......κάτω από το χαλί. Οί νέοι πολίτες για την χώρα,όλο και μειώνονται,με αντίστοιχη αύξηση των γερόντων. Σε λίγες δεκαετίες,εάν δεν δοθεί σήμερα λύση,η χώρα θα μεταβληθεί σε χώρα γερόντων,άν και ορισμένοι απαισιόδοξοι,επισημαίνουν πως, είμαστε ήδη μιά χώρα γερόντων. Δεν πρέπει να κάνουμε κάτι,γι αυτό;Το Δημογραφικό πρόβλημα,που αντιμετωπίζει η χώρα,είναι εθνικών διαστάσεων που αντιμετωπίζεται μόνο με διακομματικές συνεργασίες που να εξασφαλίζουν την συνέχεια και συνέπεια σε αποφάσεις ,έως την οριστική του λύση. Τί συμβαίνει όμως,όταν έχεις μιά Κυβέρνηση,που τις όποιες αποφάσεις της,μονίμως η αντιπολίτευση τις αμφισβητεί; Τότε , ΕΠΙΒΑΛΛΕΙΣ την αποδοχή ενός μακρόπνοου σχεδιασμού.Πώς; Με το να δουλέψεις σοβαρά με το επιτελείο σου,την λύση του Δημογραφικού προβλήματος στην Ελλάδα και να την θέσεις ύπ όψιν των Ελλήνων πολιτών και προς ψήφιση στην Βουλή των Ελλήνων καλόντας την αντιπολίτευση να αναλάβει τις ιστορικές της ευθύνες.Όπως το οικονομικό πρόβλημα δημιουργήθηκε στην χώρα,εξ αιτίας συγκεκριμένων πολιτικών επιλογών που το ευνοούσαν,έτσι και στο Δημογραφικό,όπως και στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας θα υπάρξουν,αντιρρήσεις.Όταν όμως επαγγέλεσαι αλλαγές,προχωράς προτείνοντας αποτελεσματικούς και κατανοητούς τόπους λύσης προβλημάτων,από τους πολίτες,καθώς η αντίδραση πάντα θα υπάρχει ,από όσους μονίμως και κατ΄επάγγελμα σε αμφισβητούν.Το θέμα είναι να έχεις επεξεργασμένες λύσεις,σε ίδιαίτερα προβλήματα που τα χρονικά περιθώρια στενεύουν. Οι δικαιολογίες φτάνουν στον τέλος τους. Λύσεις τώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου