Είναι χυτό και διατηρείται σε πολύ καλή κατάσταση. Η θεά (πιθανώς τέλη 4 ου αι. π.Χ.), είναι έργο του Κηφισόδοτου ή του Ευφράνορα, και απεικονίζεται σε υπερφυσικό μέγεθος με τα γνωστά διακριτικά σύμβολά της. Φορεί μακρύ πέπλο, του οποίου το απόπτυγμα πέφτει λοξά ως τη μέση του αριστερού μηρού, ενώ πίσω ανασηκώνεται στην πλάτη. Η αιγίδα της περνά διαγώνια από το στήθος και διακοσμείται με κεφαλή Μέδουσας στο κέντρο. Στο κατεβασμένο αριστερό χέρι, όπως δείχνει η στάση των δακτύλων, θα κρατούσε την ασπίδα και το δόρυ, ενώ στο δεξί κρατούσε κάτι που δεν σώζεται, ίσως τη γλαύκα ή μία Νίκη , ή ένα σπονδοδοχείο. Στο κεφάλι της φορεί ανασηκωμένη κορινθιακή περικεφαλαία, που διακοσμείται με γλαύκες στις παραγναθίδες και γρύπες στην κορυφή, αριστερά και δεξιά του λοφίου. Το έργο εκφράζει τις τάσεις της πλαστικής στους ύστερους κλασικούς χρόνους και αποδίδεται στο διάσημο γλύπτη Ευφράνορα. Πιθανότατα αποτέλεσε το πρότυπο της περίφημης Αθηνάς Mattei, που εκτίθεται στο Μουσείο του Λούβρου.
ΚΑΙ
Το εργαστήριο που ο Φειδίας κατασκεύασε το άγαλμα ανακαλύφτηκε στα μέσα του 20ου αιώνα. Βρισκόταν απέναντι από το ναό του Δία και είχε ίδιες διαστάσεις με το σηκό του ναού. Το άγαλμα παρέμεινε στην Ολυμπία για οχτώ αιώνες. Η επικρατέστερη εκδοχή για την καταστροφή του είναι ότι τέλη του 4ου αιώνα π.Χ. μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη και κάηκε, όπως το άγαλμα της θεάς Αθηνάς μετά από μια μεγάλη πυρκαγιά.
To άγαλμα της Αθηνάς Βαρβακείου, που βρίσκεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, είναι το πιο πιστό αντίγραφο του χρυσελεφάντινου αγάλματος της θεάς Αθηνάς.Δεν έχει το μέγεθος ούτε την λάμψη, που είχε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου