Με δάκρυα στα μάτια, όσοι επέζησαν από τον υδάτινο εφιάλτη που άλλαξε το χάρτη της νοτιοανατολικής Ασίας δεν μπορούν να ξεχάσουν τα πελώρια κύματα ...
Στις εκδηλώσεις μνήμης για την συμπλήρωση δέκα ετών από το φονικό τσουνάμι που σάρωσε τα πάντα στο πέρασμά του αφήνοντας 220 χιλιάδες νεκρούς και τεράστιες καταστροφές σε 14 χώρες του Ινδικού Ωκεανού, άνδρες και γυναίκες αποτίουν σήμερα φόρο τιμής στα θύματα.
Τραγουδώντας τον εθνικό ύμνο της Ινδονησίας, οι πολίτες έδωσαν το εναρκτήριο λάκτισμα για τις εκδηλώσεις μνήμης σε πάρκο στην Μπάντα Ατσεχ, την πόλη που ήταν πιο οντά στο επίκεντρο του σεισμού. Την 26η Δεκεμβρίου του 2004, ένας σεισμός μεγέθους 9,3 βαθμών της Κλίμακας Ρίχτερ, ο σφοδρότερος στον πλανήτη από το 1960 , σημειώθηκε στα ανοικτά της Σουμάτρας προκαλώντας τσουνάμι που έπληξε τις χώρες της Ασίας όπως τη Σιρ Λάνκα και την Ταιλάνδη , ακόμα και περιοχές στην Αφρική. Δέκα χρόνια μετά, 400 πτώματα δεν έχουν εντοπιστεί...
Η Πάτσι Κλέιτον από το Μπρισμπέιν επέστρεψε σήμερα στο σημείο όπου άφησε την τελευταία της πνοή ο αγαπημένος της σύζυγος ,Μπράιαν, πριν από δέκα χρόνια, στην παραλία της Ταιλάνδης Πατόνγκ. "Το τσουνάμι με έκανε πιο γενναία, μου στέρησε όμως ότι πολυτιμότερο είχα στη ζωή μου", δηλώνει εμφανώς συγκινημένη αφήνοντας λίγα λουλούδια στο σημείο όπου τους χώρισαν τα κύματα.
Προσευχές τελέστηκαν στα τεμένη της επαρχίας Άτσεχ ενώ πολλοί επισκέφθηκαν τους ομαδικούς τάφους όπου έχουν θαφτεί πολλά θύματα από τους συνολικά 170.000 ανθρώπους που έχασαν την ζωή τους στην Ινδονησία, την χώρα που επλήγη περισσότερο από την τραγωδία. Την ίδια ώρα, μία μητέρα τριών παιδιών που δεν ήθελε να κατονομαστεί, δεν μπορεί να πιστέψει πως η απόφασή της να εγκαταλείψει στο έλεος των κυμάτων το μεγαλύτερο από τα τρία παιδιά της , που τότε ήταν μόλις πέντε ετών, αποδείχθηκε σωτήρια. Σήμερα, ο μεγαλύτερος γιος της , 15 ετών πλέον , υποστηρίζει με καμάρι ότι η απόφαση της μητέρας του ήταν σωστή και ότι την κατανοεί απολύτως. "Επί δύο ώρες κρατιόμουν από ένα δέντρο για να μην με παρασύρουν τα ορμητικά νερά . Η μητέρα μου έπραξε το σωστό αφού ως μεγαλύτερος είχα περισσότερες πιθανότητες να καταφέρω να σώσω τον εαυτό μου σε σχέση με τα άλλα δύο μικρότερα αδέρφια μου", λέει χαρακτηριστικά . Από την πλευρά του, ο Ινδονήσιος ιμάμης του Μεγάλου Τεμένους "Μπιατουραχμάν", μιλώντας στο Reuters, επεσήμανε ότι πρόκειται για ένα από τα ελάχιστα κτίρια που έμειναν όρθια το Μπάντα Άτσεχ,την πόλη της Ινδονησίας που ισοπεδώθηκε από το τσουνάμι . "Ο Αλλάχ κράτησε ανέπαφο αυτό τον οίκο γι΄αυτό εμείς οι μουσουλμάνοι πιστεύουμε".Δέκα χρόνια μετά το καταστροφικό τσουνάμι του 2004, από το οποίο έχασαν τη ζωή τους 230.000 άνθρωποι στη νοτιοανατολική Ασία, ένα ζευγάρι από την Ινδονησία ξαναβρήκε ως εκ θαύματος την 14χρονη σήμερα κόρη του, που την θρηνούσε για νεκρή.Στις 26 Δεκεμβρίου 2004 η Ραουντατούλ Τζάνα, τότε 4 ετών, και ο 7χρονος αδελφός της Αρίφ Πρατάμα παρασύρθηκαν από τα τεράστια κύματα από το σπίτι τους στην περιφέρεια του Δυτικού Άτσεχ, στο νησί της Σουμάτρας.Οι γονείς της Τζάνα, η Τζαμαλία και ο Σέπτι Ραγκούτι, επέζησαν κρατημένοι από μια ξύλινη σανίδα, όμως είδαν με τρόμο τα παιδιά τους να γλιστρούν από την αγκαλιά τους και να χάνονται στη θάλασσα. Όταν τα νερά υποχώρησαν, άρχισαν να ψάχνουν απεγνωσμένα, χωρίς αποτέλεσμα και μετά από έναν μήνα εγκατέλειψαν κάθε ελπίδα ότι θα τα ξαναβρούν ποτέ.Τον περασμένο Ιούνιο ωστόσο, ένας θείος των παιδιών παρατήρησε μια νεαρή έφηβη να επιστρέφει από το σχολείο της σε ένα χωριό του Άτσεχ και έμεινε κατάπληκτος από την ομοιότητά της με την αδελφή του, την Τζαμαλία. Χάρη στην επιμονή του, οι γονείς πήγαν στο χωριό για να δουν με τα μάτια τους το κορίτσι και με την πρώτη ματιά συνειδητοποίησαν ότι ήταν το χαμένο παιδί του.
Η τύχη δεν χαμογέλασε στη Σοαράνα Ντελιγιανακάλα, που έχασε όλη την οικογένειά της, στο τσουνάμι του 2004. Τον σύζυγό της , τα τέσσερα παιδιά τους αλλά και τους γονείς της." Έμεινα ομομόναχη τον κόσμο", λέει απαρηγόρητη.Στη νότια Ταϊλάνδη, την χώρα όπου το 50% των θυμάτων του τσουνάμι ήταν ξένοι τουρίστες, μία ομάδα παραθεριστών συγκεντρώθηκε σε ένα πάρκο που έχει δημιουργηθεί στη μνήμη των θυμάτων στο μικρό χωριό Μπαν Ναμ Χεμ."Όλος ο κόσμος γνώριζε κάποιον που είχε πληγεί από το τσουνάμι, κι εγώ επίσης, θέλουμε να εκφράσουμε το σεβασμό μας" δήλωσε η Άγκνες Μόμπεργκ, μία 18χρονη από τη Σουηδία, μια χώρα που έχασε περισσότερους από 500 πολίτες της και αναμένεται να αποτίσει φόρο τιμής στους νεκρούς της αργότερα σήμερα.Σε κοντινή απόσταση η Σομτζάι Σομπούν, 40 ετών, είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο ότι δεν έχει καταφέρει να ξεπεράσει την απώλεια των δύο της γιων, που χάθηκαν από το σπίτι τους όταν τα γιγαντιαία κύματα του τσουνάμι έπληξαν την Ταϊλάνδη."Τους σκέφτομαι κάθε ημέρα" προσέθεσε η ίδια με δάκρυα στα μάτια. Στη Σρι Λάνκα, όπου χάθηκαν 31.000 άνθρωποι, οι προετοιμασίες βρίσκονται σε εξέλιξη για μία επιμνημόσυνη τελετή που θα πραγματοποιηθεί στην τοποθεσία όπου ένα τρένο παρασύρθηκε από τα τεράστια κύματα, σκοτώνοντας τους 1.500 επιβάτες του.
Στις εκδηλώσεις μνήμης για την συμπλήρωση δέκα ετών από το φονικό τσουνάμι που σάρωσε τα πάντα στο πέρασμά του αφήνοντας 220 χιλιάδες νεκρούς και τεράστιες καταστροφές σε 14 χώρες του Ινδικού Ωκεανού, άνδρες και γυναίκες αποτίουν σήμερα φόρο τιμής στα θύματα.
Τραγουδώντας τον εθνικό ύμνο της Ινδονησίας, οι πολίτες έδωσαν το εναρκτήριο λάκτισμα για τις εκδηλώσεις μνήμης σε πάρκο στην Μπάντα Ατσεχ, την πόλη που ήταν πιο οντά στο επίκεντρο του σεισμού. Την 26η Δεκεμβρίου του 2004, ένας σεισμός μεγέθους 9,3 βαθμών της Κλίμακας Ρίχτερ, ο σφοδρότερος στον πλανήτη από το 1960 , σημειώθηκε στα ανοικτά της Σουμάτρας προκαλώντας τσουνάμι που έπληξε τις χώρες της Ασίας όπως τη Σιρ Λάνκα και την Ταιλάνδη , ακόμα και περιοχές στην Αφρική. Δέκα χρόνια μετά, 400 πτώματα δεν έχουν εντοπιστεί...
Η Πάτσι Κλέιτον από το Μπρισμπέιν επέστρεψε σήμερα στο σημείο όπου άφησε την τελευταία της πνοή ο αγαπημένος της σύζυγος ,Μπράιαν, πριν από δέκα χρόνια, στην παραλία της Ταιλάνδης Πατόνγκ. "Το τσουνάμι με έκανε πιο γενναία, μου στέρησε όμως ότι πολυτιμότερο είχα στη ζωή μου", δηλώνει εμφανώς συγκινημένη αφήνοντας λίγα λουλούδια στο σημείο όπου τους χώρισαν τα κύματα.
Προσευχές τελέστηκαν στα τεμένη της επαρχίας Άτσεχ ενώ πολλοί επισκέφθηκαν τους ομαδικούς τάφους όπου έχουν θαφτεί πολλά θύματα από τους συνολικά 170.000 ανθρώπους που έχασαν την ζωή τους στην Ινδονησία, την χώρα που επλήγη περισσότερο από την τραγωδία. Την ίδια ώρα, μία μητέρα τριών παιδιών που δεν ήθελε να κατονομαστεί, δεν μπορεί να πιστέψει πως η απόφασή της να εγκαταλείψει στο έλεος των κυμάτων το μεγαλύτερο από τα τρία παιδιά της , που τότε ήταν μόλις πέντε ετών, αποδείχθηκε σωτήρια. Σήμερα, ο μεγαλύτερος γιος της , 15 ετών πλέον , υποστηρίζει με καμάρι ότι η απόφαση της μητέρας του ήταν σωστή και ότι την κατανοεί απολύτως. "Επί δύο ώρες κρατιόμουν από ένα δέντρο για να μην με παρασύρουν τα ορμητικά νερά . Η μητέρα μου έπραξε το σωστό αφού ως μεγαλύτερος είχα περισσότερες πιθανότητες να καταφέρω να σώσω τον εαυτό μου σε σχέση με τα άλλα δύο μικρότερα αδέρφια μου", λέει χαρακτηριστικά . Από την πλευρά του, ο Ινδονήσιος ιμάμης του Μεγάλου Τεμένους "Μπιατουραχμάν", μιλώντας στο Reuters, επεσήμανε ότι πρόκειται για ένα από τα ελάχιστα κτίρια που έμειναν όρθια το Μπάντα Άτσεχ,την πόλη της Ινδονησίας που ισοπεδώθηκε από το τσουνάμι . "Ο Αλλάχ κράτησε ανέπαφο αυτό τον οίκο γι΄αυτό εμείς οι μουσουλμάνοι πιστεύουμε".Δέκα χρόνια μετά το καταστροφικό τσουνάμι του 2004, από το οποίο έχασαν τη ζωή τους 230.000 άνθρωποι στη νοτιοανατολική Ασία, ένα ζευγάρι από την Ινδονησία ξαναβρήκε ως εκ θαύματος την 14χρονη σήμερα κόρη του, που την θρηνούσε για νεκρή.Στις 26 Δεκεμβρίου 2004 η Ραουντατούλ Τζάνα, τότε 4 ετών, και ο 7χρονος αδελφός της Αρίφ Πρατάμα παρασύρθηκαν από τα τεράστια κύματα από το σπίτι τους στην περιφέρεια του Δυτικού Άτσεχ, στο νησί της Σουμάτρας.Οι γονείς της Τζάνα, η Τζαμαλία και ο Σέπτι Ραγκούτι, επέζησαν κρατημένοι από μια ξύλινη σανίδα, όμως είδαν με τρόμο τα παιδιά τους να γλιστρούν από την αγκαλιά τους και να χάνονται στη θάλασσα. Όταν τα νερά υποχώρησαν, άρχισαν να ψάχνουν απεγνωσμένα, χωρίς αποτέλεσμα και μετά από έναν μήνα εγκατέλειψαν κάθε ελπίδα ότι θα τα ξαναβρούν ποτέ.Τον περασμένο Ιούνιο ωστόσο, ένας θείος των παιδιών παρατήρησε μια νεαρή έφηβη να επιστρέφει από το σχολείο της σε ένα χωριό του Άτσεχ και έμεινε κατάπληκτος από την ομοιότητά της με την αδελφή του, την Τζαμαλία. Χάρη στην επιμονή του, οι γονείς πήγαν στο χωριό για να δουν με τα μάτια τους το κορίτσι και με την πρώτη ματιά συνειδητοποίησαν ότι ήταν το χαμένο παιδί του.
Η τύχη δεν χαμογέλασε στη Σοαράνα Ντελιγιανακάλα, που έχασε όλη την οικογένειά της, στο τσουνάμι του 2004. Τον σύζυγό της , τα τέσσερα παιδιά τους αλλά και τους γονείς της." Έμεινα ομομόναχη τον κόσμο", λέει απαρηγόρητη.Στη νότια Ταϊλάνδη, την χώρα όπου το 50% των θυμάτων του τσουνάμι ήταν ξένοι τουρίστες, μία ομάδα παραθεριστών συγκεντρώθηκε σε ένα πάρκο που έχει δημιουργηθεί στη μνήμη των θυμάτων στο μικρό χωριό Μπαν Ναμ Χεμ."Όλος ο κόσμος γνώριζε κάποιον που είχε πληγεί από το τσουνάμι, κι εγώ επίσης, θέλουμε να εκφράσουμε το σεβασμό μας" δήλωσε η Άγκνες Μόμπεργκ, μία 18χρονη από τη Σουηδία, μια χώρα που έχασε περισσότερους από 500 πολίτες της και αναμένεται να αποτίσει φόρο τιμής στους νεκρούς της αργότερα σήμερα.Σε κοντινή απόσταση η Σομτζάι Σομπούν, 40 ετών, είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο ότι δεν έχει καταφέρει να ξεπεράσει την απώλεια των δύο της γιων, που χάθηκαν από το σπίτι τους όταν τα γιγαντιαία κύματα του τσουνάμι έπληξαν την Ταϊλάνδη."Τους σκέφτομαι κάθε ημέρα" προσέθεσε η ίδια με δάκρυα στα μάτια. Στη Σρι Λάνκα, όπου χάθηκαν 31.000 άνθρωποι, οι προετοιμασίες βρίσκονται σε εξέλιξη για μία επιμνημόσυνη τελετή που θα πραγματοποιηθεί στην τοποθεσία όπου ένα τρένο παρασύρθηκε από τα τεράστια κύματα, σκοτώνοντας τους 1.500 επιβάτες του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου