Μπας και την έχτισε κάνας Αιγύπτιος? Για διαβάστε μυθολογία για το Δαναό και το Φοίνικα και γλέπουμε. Πάντως μπορεί να έχει βάλει κι ο Παλαμήδης την ορά του… Αυτά μου τα εκμυστηρεύτηκε ένας φίλος που τα έχει με μια εγγονιά τση Υπερμνήστρας! Χουά χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα.
Τα αεροπλάνα προσγειώνονται ως γνωστό αυτόματα, άρα χοντρομακακία του πύργου ελέγχου μάλλον υπήρξε και τους πλανάρισε ανεμορούφουλας… Όλα τα άλλα έχουν ελάχιστες πιθανότητες. Κρίμα!! Χουά χα χα χα χα χα χα χα χα χα.
Αυτή η προσπάθεια ομαδοποίησης των ανθρώπων όχι σε μικρές ομάδες αλλά σε ένα γενικό σύνολο είναι ό,τι χειρότερο για το μέλλον αυτού του πλανήτη. Σερβίρεται δε με τόση «γλυκύτητα» και τόσο επιδέξια μέχρι την πλήρη αποχαύνωση μέσα από μια πετυχημένη προπαγάνδα αόρατη από τους μη «ψυλλιασμένους», που είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί. Στα στρατόπεδα συγκέντρωσης παλιά όλοι είχαν ένα αριθμό, κάθε άνθρωπος ένας αριθμός αλλά από μέσα του ήταν ανεξάρτητος με κυρίαρχο μέλημα πως θα πηδήξει τα κάγκελα να απελευθερωθεί, γιατί τα κάγκελα τα έβλεπε, σήμερα δυστυχώς δεν τα βλέπει γιατί είναι αόρατα, είναι κάγκελα όχι για το σώμα αλλά του πνεύματος. Σαν τα μοσχάρια με το τσιπάκι στο αυτί θα καταντήσουμε και δεν θα καταλάβουμε τίποτα! Ήδη βέβαια μάλλον είμαστε γιατί οι περισσότεροι κυκλοφορούμε με ένα τέτοιο στην τσέπη! Έ αν μας το φορέσουνε και στο αυτί, καλύτερα θα λέμε γιατί δεν μας κουράζει. Αυτά που συμβαίνουν σήμερα με την προσπάθεια παγκοσμιοποίησης θα ήταν ευχή σε ένα κόσμο αγγελικά πλασμένο, οι ανθρώπινες αδυναμίες όμως ποτέ δεν θα επιτρέψουν κάτι τέτοιο και έχει ήδη καταντήσει κατάρα. Χωρίς γενικές γνώσεις και παιδεία οι απλοί άνθρωποι δεν είναι δύσκολο να πεισθούν ότι αυτή η ζωή είναι μια δοκιμασία για την μελλοντική είτε «επουράνια», είτε σε άλλους πλανήτες, ή δεν ξέρω που αλλού και έτσι να μην αντιδρούν ζώντας τρισάθλια. Αν γελάτε με αυτά δείτε στην πράξη τους μουσουλμάνους «μάρτυρες» που ζώνουνται τα εκρηκτικά και άμα μπορείτε ξαναγελάστε πάλι. Δύσκολα τα πράγματα για την ανθρωπότητα και ακόμα πιο δύσκολη η αντιμετώπιση του προβλήματος με μόνη ελπίδα τη διεθνή διανόηση, που εδώ και πολλά χρόνια κάνει κοινώς τη «κότα» βολεμένη και εξαπατημένη από τα ανούσια βραβεία και τις κολακείες των εχόντων και βεβαίως –βεβαίως εξουσιαζόντων. Αυτά από έναν γραφικό μακάκα.
Για διαβάστε μυθολογία για το Δαναό και το Φοίνικα και γλέπουμε.
Πάντως μπορεί να έχει βάλει κι ο Παλαμήδης την ορά του…
Αυτά μου τα εκμυστηρεύτηκε ένας φίλος που τα έχει με μια εγγονιά τση Υπερμνήστρας!
Χουά χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα.
1 σχόλιο :
Κρίμα!!
Χουά χα χα χα χα χα χα χα χα χα.
1 σχόλιο :
Αυτή η προσπάθεια ομαδοποίησης των ανθρώπων όχι σε μικρές ομάδες αλλά σε ένα γενικό σύνολο είναι ό,τι χειρότερο για το μέλλον αυτού του πλανήτη.
Σερβίρεται δε με τόση «γλυκύτητα» και τόσο επιδέξια μέχρι την πλήρη αποχαύνωση μέσα από μια πετυχημένη προπαγάνδα αόρατη από τους μη «ψυλλιασμένους», που είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί.
Στα στρατόπεδα συγκέντρωσης παλιά όλοι είχαν ένα αριθμό, κάθε άνθρωπος ένας αριθμός αλλά από μέσα του ήταν ανεξάρτητος με κυρίαρχο μέλημα πως θα πηδήξει τα κάγκελα να απελευθερωθεί, γιατί τα κάγκελα τα έβλεπε, σήμερα δυστυχώς δεν τα βλέπει γιατί είναι αόρατα, είναι κάγκελα όχι για το σώμα αλλά του πνεύματος.
Σαν τα μοσχάρια με το τσιπάκι στο αυτί θα καταντήσουμε και δεν θα καταλάβουμε τίποτα!
Ήδη βέβαια μάλλον είμαστε γιατί οι περισσότεροι κυκλοφορούμε με ένα τέτοιο στην τσέπη! Έ αν μας το φορέσουνε και στο αυτί, καλύτερα θα λέμε γιατί δεν μας κουράζει.
Αυτά που συμβαίνουν σήμερα με την προσπάθεια παγκοσμιοποίησης θα ήταν ευχή σε ένα κόσμο αγγελικά πλασμένο, οι ανθρώπινες αδυναμίες όμως ποτέ δεν θα επιτρέψουν κάτι τέτοιο και έχει ήδη καταντήσει κατάρα.
Χωρίς γενικές γνώσεις και παιδεία οι απλοί άνθρωποι δεν είναι δύσκολο να πεισθούν ότι αυτή η ζωή είναι μια δοκιμασία για την μελλοντική είτε «επουράνια», είτε σε άλλους πλανήτες, ή δεν ξέρω που αλλού και έτσι να μην αντιδρούν ζώντας τρισάθλια.
Αν γελάτε με αυτά δείτε στην πράξη τους μουσουλμάνους «μάρτυρες» που ζώνουνται τα εκρηκτικά και άμα μπορείτε ξαναγελάστε πάλι.
Δύσκολα τα πράγματα για την ανθρωπότητα και ακόμα πιο δύσκολη η αντιμετώπιση του προβλήματος με μόνη ελπίδα τη διεθνή διανόηση, που εδώ και πολλά χρόνια κάνει κοινώς τη «κότα» βολεμένη και εξαπατημένη από τα ανούσια βραβεία και τις κολακείες των εχόντων και βεβαίως –βεβαίως εξουσιαζόντων.
Αυτά από έναν γραφικό μακάκα.
Χουά χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα